Op 6 december 2025 stierf Raymond Declercq, oprichter-stichter van zowel Windekind als vzw Oostrem. Raymond werd in 1920 geboren in Oostende. Toen zijn vader overleed, verhuisde hij met zijn moeder naar Leuven. Raymond studeerde er voor leerkracht en gaf tot aan zijn pensioen Franse les in het Koninklijk Atheneum in de Naamsestraat. Na het overlijden van zijn vrouw besloot Raymond om te verhuizen naar WZC Sint-Vincentius.
Uit de kroniek van Oostrem, het ontstaan en ontwikkeling van de instelling:
Het Home voor Gehandicapten is ontstaan uit Windekind, dat zelf opgericht werd in 1960, waarvan het echter juridisch en financieel gescheiden is: het is een afzonderlijke vzw die vriendschappelijke banden van samenwerking onderhoudt met Windekind.
In 1966 kwam het huis nr. 102 in de Schapenstraat, palend aan Windekind, te koop. Een paar beheerders van Windekind konden de Raad van Beheer, niettegenstaande de financiële problemen en dankzij hun eigen financiële tussenkomst, overhalen tot aankoop. Het doel hiervan was dubbel: de latere uitbreiding van de school vrijwaren en ruimte voorzien voor de dagopvang van jongvolwassenen met een meervoudige handicap die Windekind zouden verlaten en nergens opvang konden vinden.
Na de aankoop van het huis werd in 1966 de vzw Home voor Gehandicapten opgericht. De werking groeide uit tot een dagcentrum dat het gelijkvloers van vier huizen innam en maar liefst tien jaar zonder overheidsmiddelen functioneerde. Raymond realiseerde hiermee het allereerste dagcentrum van België. In 1974 erkende de overheid dit pionierswerk en werd een subsidiërend kader voorzien.
Zo werd Raymond Declercq oprichter-stichter van zowel Windekind als Oostrem.
Hij pionierde, misschien tegen beter weten in maar met een enorme gedrevenheid.
Pittig detail: Raymond koesterde de wens om zijn uitvaart in de Sint-Kwintenskerk te laten doorgaan. Die keuze was eenvoudig te verklaren: pastoor Manderveld, toenmalig pastoor van Sint-Kwinten, had mee het pad geëffend dat Raymond later zou bewandelen.
Zonder Raymond geen Windekind en geen Oostrem. Zo eenvoudig – en zo impactvol – is dat. Samen met Eddie Gijbels, toenmalig directeur, realiseerde hij de bouw van een dagcentrum en nursinghome in de Bijlokstraat in Herent. Het complex werd opgetrokken volgens een in die tijd ongebruikelijk concept: een kleinschalig, volledig gelijkvloers initiatief met vijftien individuele kamers, elk voorzien van een glazen buitendeur. Een zeer open en toegankelijk geheel, gebouwd volgens het principe: “Zo gewoon als mogelijk, zo gespecialiseerd als nodig.”
Met dat DNA kon Oostrem zich verder ontwikkelen. Raymond bleef tot zijn allerlaatste dag geïnteresseerd in de vele kleinschalige woon- en dagbestedingsinitiatieven van Oostrem en… hij zag dat het goed was. Hij bleef een aandachtige toeschouwer die kritische vragen stelde en meermaals liet blijken hoe fier hij was.
Ondanks zijn hoge leeftijd, volle 105 jaar, laat het bericht van zijn overlijden mij niet onberoerd. Ik vermoed dat dit voor velen geldt. Sommige mensen ken je een soort onsterfelijkheid toe, tegen elke rationele gedachte in.
Vorige dinsdag werd Nina Derwael, ons 25-jarig sporticoon, terecht geridderd tot Grootofficier in de Leopoldsorde. Zo’n titel en eremetaal was Raymond niet gegund. Maar in onze gedachten verwierf hij wél dat statuut: een groot man die zijn stempel heeft gedrukt op de ontwikkeling van de moderne zorg voor personen met een beperking.
Of, om af te sluiten met de woorden van één van mijn bestuurders:
“Wat een slecht nieuws zeg. Mijn deelneming aan de familie en de vele vrienden. Zijn overlijdensdatum is treffend. De man die Oostrem zoveel geschonken heeft, sterft net op 6 december. Sinterklaas.”
-- Mario Vanhaeren
algemeen-directeur Oostrem vzw
Voor wie het geluk had om hem te mogen kennen, laat hij een onuitwisbare indruk na. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en naasten.
Op 21 januari is het alweer een jaar geleden dat we Luk van Riel verloren.
Anke, Sara & Jonas (zijn kinderen) willen dit graag op een positieve manier herdenken.
Hiertoe trachtten we twee grote passies van Luk samen te brengen: het spelen van livemuziek & zijn werk voor Oostrem VZW. Het idee voor een herdenkings-single, ten voordele van Oostrem, was geboren.
